ถ้าคุณขายตัวเองได้ คุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ

"ถ้าคุณขายตัวเองได้ คุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ"
"พร้อมเคล็ดรับการสมัครงาน
แบบที่ทำให้คุณได้งานทุกครั้ง"
"ถ้าคุณขายตัวเองเป็น คุณจะอยู่ที่ไหนก็ได้!"
ผมเคยสมัครงานมาเกือบ30ที่
แต่ไม่มีใครรับ
จริงๆก็มีรับบ้าง
แต่ผมปฏิเสธ
ปฏิเสธเพราะว่าที่นั้น
ไม่ทีใครทำรายได้ถึงล้าน
เวลาเค้าถามว่าเป้าหมายคุณคืออะไร
ผมจะบอกว่าผมอยากเป็นTop sale
เค้าถามว่าต้องการรายได้เท่าไหร่
ผมบอกเดือนละ100,000ครับ
ถ้าเค้าบอกว่าที่นี่ไม่มีใครทำได้
หรือ
บางที่ๆขำใส่ผมก็มี
เค้าบอกว่าปีแรกทำไม่ได้หรอก
คนทำ1ล้านอะมี
แต่โน่นอายุ40
ต่อให้เค้ารับ
ผมก็จะไม่เอาเลย
เพราะผมไม่รู้จะไปเรียนรู้จากใคร
คนที่อยู่มาก่อนยังทำไม่ได้แล้วผมจะทำได้?
นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่สมัครหลายที่
จนผมสมัครไปเรื่อยๆและพบว่า
ตอนนั้นไม่มีจะกินแล้ว
เลยลองไปสัมภาษณ์ที่หนึ่ง
กะว่าเอาๆไว้ก่อนละ
เพราะไล่สมัครงานมาจะเป็นเดือน
แล้วเงินก็หมดแล้ว
เค้าถามว่าคุณตั้งเป้าหมายยังไง?
ผมตอบทันทีอยากเป็นTOP saleครับ
เค้าตอบว่าแล้วตั้งรายได้เท่าไหร่
ผมตอบทันทีสองหมื่นครับ
(เพราะกลัวเขาไม่รับ)
เค้าก็บอกถ้าน้องตั้งแค่นี้
ก็เป็นTop saleไม่ได้หรอก
เพราะtop saleที่นี่ทำได้200,000เดือนที่แล้ว
ผมนึกในใจ
"กูจะอยู่ที่นี่แหละ"
และเขาก็ไม่รับผมอยู่ดี
แต่ผมรู้แล้วว่าผมจะอยู่ที่ไหน
ผมกลับมาบ้าน
และบอกกับพี่คนนึง
ผมบอกเขาว่า
"ผมเจองานในฝันแล้ว แต่เขาไม่รับ"
เค้าบอกว่า
"มึงขายตัวเองไม่สำเร็จ"
ผมบอกยังไง?
ถ้ามึงคิดว่ามึงจะไปสมัครงาน
เพราะแค่ไปสมัครงาน
มึงก็จะเป็นแค่คนที่เข้ามาของาน
ที่มันมีเยอะแยะมากมาย
มึงยังเด็ก
มึงคิดว่ามึงเอาresumeไปวาง
แล้วเค้าจะหยิบมึงของมึงมาเรียกงั้นรึ?
ผมโมโหและพูดออกไปว่า
ทุกคนก็มาของานทั้งนั้น
ก็น่าจะมีโอกาสบ้างป่ะ?
เค้าก็หัวเราะ
นี่น้องชาย กูมีอะไรให้มึงดู!
เค้าหยิบตะกร้า
ซึ่งในนั้นมีใบสมัครงานเต็มไปหมด
แม่งเยอะขนาดนี้เลยเหรอว่ะพี่?(ผมถาม)
แล้วเค้าก็หยิบ1ชุดให้ผมดูแล้วพูดว่า
ของมึงแตกต่างอะไรจากคนนี้
แล้วเค้าก็พูดต่อ
คนนี้เพิ่งเรียนจบ ไม่มีประสบการณ์
แล้วก็หยิบอีกใบ นี่ก็เหมือนกัน
และนี่ก็เหมือนกัน!
เพราะฉะนั้นกูโยนทิ้ง
(แล้วเค้าก็โยนกลับลงไปในตะกร้า)
อ่าว!
ทำแบบนี้เลยเหรอ?
เค้าบอกใช่!
แล้วพี่เลือกจากอะไร?
มึงก็ลองคิดว่า
มึงเป็นเจ้าของกิจการเหมือนกูสิ
มึงอยากได้ลูกน้องแบบไหนล่ะ?
มึงอยากได้คนทำงานเป็นเลยใช่มะ?
ผมตอบใช่!
แต่แล้วงี้เด็กจบใหม่
ก็ไม่ต้องได้งานกันเลยสิ?
เค้าบอกไม่เลย
กูชอบเด็กจบใหม่
พวกนี้ไฟแรง และใช้งานง่าย สอนได้
แล้วสรุปจะรับจากอะไร?
ความตั้งใจไง?
"มันต้องขายตัวเองให้กูได้"
มึงดูไอ้คนที่มันนั่งบ้าอยู่หน้าคอมนั้นดิ
ไอ้นี้แม่งเรียนห่วยสัด
แต่กูก็รับมัน
แล้วทำไมรับ?
ก็แม่งขายตัวเองให้กูได้!
คือมันก็เก่งคอมเหมือนเด็กทั่วไปแหละ!
แต่มันอยากทำงานกับกู!
พี่รู้ได้ไง?
เค้าหยิบใบสมัครมาให้ดู
มันมาสมัคร3รอบ
3เลยเหรอ?
ใช่!
สมัคร3นะ
แต่โทรอีกร่วม10
เลขากูแม่งก็บอกมันโทมาอีกแล้ว
กูเลยรำคาญก็นัดให้แม่งเข้ามา
แล้วเป็นไง?
แม่งก็งั้นๆ
แต่แม่งแสดงออกได้ว่า
มันต้องการทำงานกับกูจริงๆ
กูคุยกับมันแล้วสบายใจ
กูก็เลยให้มันมาทำ
ง่ายๆแบบนี้เลย?
เออ ง่ายๆแบบนั้นแหละ!
กูก็มนุษย์ไง?
คนมีแนวโน้มที่จะอยากอยู่กับคนที่
อยู่ด้วยแล้วสบายใจ
และถ้ากูไม่รับมัน
แม่งก็มาอีก
ก็รีบๆรับๆแม่งไปเหอะ!
แต่สุดท้ายแม่งก็ทำงานดี
เพราะใจแม่งมา
ไอ้พวกเก่งๆแปบเดียวแม่งก็ไปหมด
ทีนี้มึงเข้าใจมนุษย์รึยัง?
ผมไม่ค่อยสนใจว่าเขาจะพูดอะไรต่อ?
ผมคิดแต่ว่า
ผมควรโทรกลับไปที่บริษัทนั้นทันที
ผมโทรไปหาเขา(ผู้จัดการ)แบบชวนคุย
"พี่สบายดีมั้ยครับ
ผมอานนท์นะครับที่เข้าไปวันก่อน"
เค้าบอกอ่อ พี่ยังไม่รับค่ะตอนนี้
ผมบอกไม่เป็นไรครับ ยินดีครับพี่
ถ้ารับเมื่อไหร่บอกผมได้เลยนะครับ
"เงียบไป1สัปดาห์"
เอาใหม่ผมโทรไปอีกรอบ
เปลี่ยนเบอร์โทรไป
เพราะเขาไม่รับสายแรก
สวัสดีครับพี่ ผมอานนท์นะครับ
ที่ไปสมัครงานอาทิตย์ที่แล้ว
สบายดีมั้ยครับพี่?
เค้าบอกสบายดีครับ
ยังไม่ได้งานเหรอน้อง
ผมบอกทันที
ยังครับผมอยากทำงานที่พี่
เค้าน้ำเสียงอ่อนลงบอก
จ้าน้อง
ถ้าเค้ารับเมื่อไหร่
พี่จะแจ้งน้องคนแรกเลย
(ตอนนี้ผมคิดเองว่า
ผมเป็นเบอร์1ในตัวเลือกแล้ว)
แต่ผมก็รู้แล้วว่าผมควรโทรอีก
อาทิตย์ต่อมา
ผมก็โทรไปหาเค้า
และก็พูดแนะนำตัวแบบเดิม
และเค้าก็พูดว่า
น้องไม่ต้องโทรมาแล้วนะ
ถ้าเปิดรับเดี๋ยวพี่โทรหาเอง
ผมจุกเล็กน้อย
แต่ก็ไม่ลืมทิ้งท้ายขอบคุณนะครับพี่
ถ้ามีเปิดอีกเรียกผมได้เลยนะครับ
เค้าบอก จ๊ะ! แล้ววางสายไป
ผม....
รู้สึกว่าจบแล้วบริษัทนี้
ผมคงไม่โทรไปอีก
3ชม.ต่อมา
พี่คนนั้นโทรกลับมาหาผมแล้วบอกว่า..
อานนท์ พรุ่งนี้11.00น.
สะดวกมาสัมภาษณ์
กับเจ้านายใหญ่(เจ้าของบริษัท)มั้ย
เค้าอยากพบ!
ผมรับปากทันที
11.00ของวันต่อมา
เจ้าของก็คุยกับผมว่า...
ต้องบอกตามตรงนะ
ที่นี่ไม่รับพนักงานเพิ่ม
และน้องก็ไม่ประสบการณ์เลย
ผมบอกผมขอเรียนรู้ครับ
ผมอยากทำที่นี่จริงๆ
พี่ไม่ต้องให้เงินเดือนผมก็ได้
ที่นี่มีคนที่เก่งที่สุดอยู่
ผมอยากเรียนรู้และเป็นTop sale
เหมือนพี่คนนั้นครับ
และผมก็ชี้ไปที่พี่Top sale
แต่ถ้าพี่ไม่รับยังไง
วันที่ผมพร้อมผมก็จะมาอีก
เค้าก็ยิ้ม
เอาล่ะ
พร้อมจะเริ่มงานเมื่อไหร่?
ผมกลืนน้ำลายเฮือกแล้วบอกว่า
พรุ่งนี้ครับ!
ผมได้งานทันที!
และผมก็คิดตลอด
ว่า...
ไม่ทำให้เขาผิดหวังเด็ดขาด
สุดท้ายผมกลายเป็นTop sale
ที่มีรายได้100,000ในเดือนที่4
และมีรายได้1ล้านใน1ปี
ในขณะที่
ตอนนั้นผมได้ไปเที่ยว
ออสเตรเลียกับบริษัท
ซึ่งให้เฉพาะคนที่เป็นTop saleไป
เค้าบอกผมว่าตอนนั้น
เค้าไม่คิดจะรับผมเลย
เพราะบุคลิกเหมือนวัยรุ่นติดเที่ยว
ประสบการณ์ก็ไม่มี
แต่เค้าอยากเห็นหน้าว่า
เป็นใครนะมาตื้อจัง
คงอยากเข้ามาทำงานจริงๆ
ตอนสัมภาษณ์ก็ดันพูดขัดกับบุคลิก
(ซึ่งตอนหลังผมรู้เลยนะครับ
บุคลิกสำคัญมาก
เพราะนั่นคือความประทับใจแรก)
ตอนสัมภาษณ์เค้าก็บอก
ไม่อยากรับเลย
เพราะดูไม่เป็นงาน
แต่ที่รับเพราะสิ่งที่น้องพูด
น้องขายตัวเองให้พี่ได้
พี่เห็นความตั้งใจของน้อง
บอกเนี่ยเป็นเคสแปลกที่สุด
เพราะพี่ผู้จัดการก็มาพูดให้พี่ฟังทุกวัน
ว่า"มันโทรมาอีกแล้ว"
พี่ก็เอา! เอามาลองดู
และน้องคงจะมาอีก10รอบถ้าพี่ไม่รับวันนั้น
แล้วเค้าก็หัวเราะ
ผมก็นึกขึ้นถึงคำพี่คนนั้นที่บอกผมว่า
มนุษย์ก็คือมนุษย์
ความเก่งก็ส่วนหนึ่ง
แต่มนุษย์อยากจะอยู่กับคนที่เขาสบายใจมากกว่า
"ยังไงมึงต้องขายตัวเองให้ได้!"
"ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไร!"
A10(เอเท็น)
Prince of sale
บทความยอดฮิตปี58
"สังคมแห่งความเป็นไปได้"

https://www.facebook.com/atenarnon/posts/978629042174572:0